Mrkva: Kuhana ili Svježa

To je narandžasti korijen koji je osvojio svijet. Omiljeni sastojak za kuhanje i neizostavni dio salata. Zvanično proglašena jednom od najhranjivijih biljaka na planeti. Stimuliše varenje, jača imunitet, štiti od oksidativnog stresa i reguliše aktivnost hormona.

Mrkva (Daucus Carrota) je zvijezda kulinarstva, nutricionizma, kozmetike i medicine.

Iako nutritivni sadržaj mrkve većinom otpada na vodu (90%), celulozni matriks ovog korijena je bogat hidrosolubilnim i liposolubilnim vitaminima, mineralima i korisnim vlaknima.

Mrkva je dobar izvor vitamina B grupe, kao i vitamina D. Izuzetno je bogata vitaminom A (500% PDU na 100g) i vitaminom C (10% PDU u 100g). Sadržaj minerala može da varira od vrste, ali su generalno bogate kalijem, kalcijem i natrijem.

Mrkva sadrži antioksidanse molekula poput alfa- i beta-karotena, likopena, antocijanidina i luteina. Beta-karoten se u crijevima konvertuje u vitamin A, koji dalje iskorištava organizam.

 

Korištenje mrkve u kulinarstvu povlači nutritivnu kontroverzu:

Kuhana mrkva ili svježa?

Odgovor: I kuhana i svježa?

Kuhanjem se većina vitamina u sastavu mrkve destabilizuje, te gubi primarnu strukturu i fiziološku aktivnost. S druge strane, termička obrada celuloznog matriksa čini beta-karoten dostupniji organizmu. Prisustvo masti prilikom kuhanja dodatno pospešuje oslobađanje digestibilnog beta-karotena, pa se brže apsorbuje i u većem procentu. Dodatno, termički proces oslobađa iz mrkve rastvorljiva vlakna koja su dobra hrana za crijevne bakterije.

Svježa mrkva, iako manje bogata iskoristljivim beta-karotenom odnosno vitaminom A, predstavlja odličan izvor rastvorljivih vitamina i minerala, a posebno vitamina C. Vlakna iz svježeg celuloznog matriksa stimulišu peristaltiku i time pojačavaju probavu.

Bilo da je u pitanju lagana ljetna supica ili teško kuhano meso u toku zime, konzumacija svježe mrkve uz kuhanu, povećava šanse za dominantno korištenje njenih nutrijenata, ali i daje optimalnu blagodet ukusa.